Nα τα πούμε;

 Nα τα πούμε;

#ΚΑΛΑΝΤΑ #ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (κλασσικά και σύντομα)

https://www.youtube.com/watch?v=6cGXOkgJjPI
Χρόνια πολλά!!
και του χρόνου!!!
Καλά Χριστούγεννα!!!!

Lamprini T.

είναι ΑΣΤΕΙΟ να δίνεις συναυλίες.

 είναι ΑΣΤΕΙΟ να δίνεις συναυλίες... με "ξένα κόλλυβα"..

Να πεις ότι είναι συναυλία... ΩΔΕΙΟΥ... θα ήσουν πιο ακριβής...

συναυλία

Lamprini T. 

τι μού θύμισε αυτό το ίντερνετ

τι μού θύμισε αυτό το ίντερνετ!!!...

και επιτέλους... το "ΒΟΡΡΕΙΟΙ"... γράφεται... με δύο ρο!!!!!

Επιτέλους ορθογραφία!!!

βόρρειοι : ΤΟ ΤΖΙΝΙ

 https://www.youtube.com/watch?v=qFIDVTpke88

Lamprini T.

γιατί... πρέπει να τερματίζεις!!!

 

 γιατί... πρέπει να τερματίζεις!!! Να φθάνεις στον στόχο σου!!!

ευχαριστούμε πολύ, καλή μου κυρία!!!

Τιμή μας!

Η τελευταία δρομέας του 41ου Μαραθωνίου της Αθήνας είναι από την Αριζόνα και φώναξε: Νενικήκαμεν!
https://www.youtube.com/watch?v=mYDQNnxpvmQ

73.000 συμμετέχοντες... 

η νικήτρια των γυναικών... Σταματία Νούλα

Μπράβο! 

Lamprini T. 

δυο βήματα από μάς..

  δυο βήματα από μάς... και τέτοια καταστροφή... μάς θύμισε τις δικές μας καταστροφές...

Ποιος φταίει;...

ποιος φταίει;...

Lamprini T.

φέτος θα περάσουν τα μαχητικά;...

 φέτος θα περάσουν τα μαχητικά;... 

ή θα κάνουμε οικονομία;... 

oικονομία.. 

Lamprini T. 

Χρόνια πολλά !!!! Και του χρόνου!!!

 

 https://www.youtube.com/watch?v=H3wsCLJ5ePc

Χρόνια πολλά !!!!
Και του χρόνου!!!
Σε όλα τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, σ' όλη την γη... εορτάζουμε το ΟΧΙ!!!!!!!!

ΖΗΤΩ!!!!!

Lamprini T.

Σκλαβενίτης, σοκολάτα ΙΟΝ ,

 

Σκλαβενίτης, σοκολάτα ΙΟΝ , 

 σοκολάτα ΙΟΝ 

100 γρ 1, 58 ευρώ... 

στο περίπτερο... 2, 60!

προτείνω να αγοράζετε απ' τον Σκλαβενίτη... αγαπητοί... Περιπτερούχοι!... 

 ΠΗΓΗ:   https://www.sklavenitis.gr/mpiskota-sokolates-zacharodi/sokolates/sokolates-galaktos-leykes/ion-sokolata-galaktos-n1009-100gr/

Lamprini T. 

το ΜΑΥΡΟ σύννεφο κάλυψε την πόλη

το ΜΑΥΡΟ σύννεφο κάλυψε την πόλη
το μαύρο σύννεφο που μάς δείχνει ότι... αν δεν προσέξουμε το περιβάλλον
δεν θα έχουμε ζωή...
(φώτο από ίντερνετ)

Lamprini T.

Ο Κώστας Πρέκας μάς εμπνέει...

 

Ο Κώστας Πρέκας παρακαλεί τον πρωθυπουργό «να μην περάσει το νόμο για τους γάμους των ομοφυλοφίλων»

πολύ καλό βίντεο! 

Lamprini T. 

Βγήκε η γυναίκα στην σκηνή, και κατέρρευσε...

 

 Βγήκε η γυναίκα στην σκηνή, και κατέρρευσε... Και αρχίσαν οι καλοθελητές να λένε διάφορα, γιατί βγήκε, πόσο μεγάλης ηλικίας είναι, με ποιο δικαίωμα βγήκε κλπ κλπ. Και λέω κι εγώ...

1ον. Δεν υπάρχει κάποιος υπεύθυνος στην σελίδα (στην εφημερίδα κι όπου... είναι κοινοποιημένη η είδηση), να σβήσει αυτά τα σχόλια που είναι απαράδεκτα;...
2ον. Και καλά... εσύ βγαίνεις και λες... ό,τι θες... με κακία... Τα παιδιά σου καημένε... κλαίω... που σε έχουν πατέρα... και σε βλέπουν να σχολιάζεις έτσι... Αυτά τα παιδιά... τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν;...

Ηρώδειο και συναυλία...

Lamprini T.

εν έτει 2024...

  εν έτει 2024... πρέπει νάχεις τους συγγενείς φέις -φίλους... για να μαθαίνεις ότι παντρεύτηκε ο ανηψιός σου...

Να σάς ζήσουν τα παιδιά... και καλούς απογόνους!!! ...

(φώτο απ' το ίντερνετ! )

γάμος...

Lamprini T.

η ιντερνετική ζωή μου

 

περπατώντας

Περπατώντας, τόσα χρόνια στο ίντερνετ, αλλάζουν οι προτιμήσεις σου.

Στην αρχή ασχολείσαι με τις υπέροχες φώτο, μετά λες και κάποια λόγια βασισμένος σε αυτές...

Κατόπιν, συναντάς από κοντά τους ανθρώπους, πίσω απ' τα λάϊκ και τα σχόλια, και περπατάς...

ώσπου να βρεις πια, αυτό που σού ταιριάζει... και τότε, αισθάνεσαι καλά...

εγώ κι ο κόσμος μου... ο ιντερνετικός!

Lamprini T. 

J. Robert Oppenheimer: "I am become Death, the destroyer of worlds."

J. Robert Oppenheimer: "I am become Death, the destroyer of worlds."

μετάφραση γκουγκλ Έγινα Θάνατος, ο καταστροφέας των κόσμων.

Lamprini T. 

Νικηφόρου Βρεττάκου, «Στον Ρoμπέρτ Οπενχάιμερ»

 

Νικηφόρος Βρεττάκος "Γράμμα στον Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ"

Νικηφόρου Βρεττάκου, «Στον Ρoμπέρτ Οπενχάιμερ» (αποσπάσματα)

[...]

Φίλε Οπενχάιμερ,

λάβαμε
τις τελευταίες ειδήσεις σας.
Φορτωμένα τις μέρες αυτές, τα ερτζιανά και οι ασύρματοι
πάνε και φέρνουν, σ' όλο τον κόσμο, τη σιωπή και τη θλίψη σας.
Και μεις, άνθρωποι απλοί, όπως κάνουμε πάντοτε,
γνωρίζοντας πως ο πόνος κατοικείται από το Θεό
σηκωθήκαμε ορθοί και κρατήσαμε
σιγή πέντε λεπτών μπρος τη θλίψη σας,
με σκυμμένα τα πρόσωπα
και σταυρωμένα τα χέρια μας.

Αλλά, φίλε Οπενχάιμερ, όχι·
δεν προσθέσατε τίποτα στην καρδιά μας. Η πράξη σας
έμεινε πράξη. Η σελίδα σας έκλεισε.
Τ' ανάλαφρο σαν αστέρι όνομά σας
έγινε στάχτη στη Χιροσίμα.
Σε τί θα ωφελούσε ν' αφήσουμε τώρα
την καρδιά μας αδέσποτη κάτω απ' τα δάκρυά μας;
Σε τί θα ωφελούσε να κάτσουμε δίπλα σας
αντίκρυ στο σύμπαν; Σας παραδίνουμε στη
μακροθυμία των αιώνων κι ευχόμαστε
ν' αξιωθείτε τη χάρη της.

Τί να σας κάνουμε; Πού
να σας κρύψουμε; Όπου
κι αν σας βάλει κανείς
σαν πύργος πανύψηλος
θα κρύβετε πάντοτε
ένα μέρος του ήλιου.

Δεν είναι στο χέρι μας.
Δεν υπάρχει πια δέντρο να καθίστε στη ρίζα του.
Η στέγη του σύμπαντος δεν θα σας ήθελε.
Εμείς, άνθρωποι απλοί, που ο Θεός μάς γυρίζει τα φύλλα των ημερών,
που λογαριάζουμε τη ζωή μας με την ανατολή του ηλίου
που υπογράφουμε στην καθαρή μας καρδιά τα πεπραγμένα μας με τη δύση του,
που αγαπάμε το χώμα και το σύννεφο του ουρανού,
γιατί μαζί με τον άνεμο και την παρεμβολή του φωτός,
μεγαλώνουν τα στάχυα στο μικρό μας ορίζοντα,
σας εγκαλούμε: Ακούστε μας!
Δεν έτυχε, φίλε Οπενχάιμερ, ποτέ, να σκεφθείτε με πόσα
δάκρυα φτιαχτήκαν οι κήποι του κόσμου;
Δεν είχατε δάκρυα να μετρήσετε;
Δεν σας φτάναν οι αριθμοί για την εξίσωση της αλήθειας;
Ποτέ δεν σταθήκατε, μόνος προς μόνον, αντίκρυ στα μάτια μας
κι αντίκρυ στο θαύμα του χεριού τ' αδερφού σας;

Πώς σας διέφυγε,
φίλε Οπενχάιμερ,
—ένα σύνολο από
μικρά και μεγάλα
θαύματα— ο άνθρωπος;

Από μας και για μας ξεκινούν οι οδοί και τα έργα του σύμπαντος. Χωρίς εντολή
πώς τολμήσατε, φίλε Οπενχάιμερ;

Χωρίς συγκατάθεση
είσαστε όλοι παράνομοι
κάτω απ' τον ήλιο...

[...]

Φίλε Οπενχάιμερ, βάζοντας τ' αυτί σας στο χώμα,
στο βάρος, στο βάρος, στο βάρος που υπάρχει σ' ένα ψίχουλο άμμου, θ' ακούσατε
τη διπλή του βοή. Μοιρασμένο το φως και το σκότος στα βάθη του,
το καθένα τους χωριστά, περιμένουν. Το φως
περιμένει το χέρι μας. Το σκότος το λάθος μας.
«Προσέξετε! Φίλοι προσέξετε!»
Δεν ακούσατε, φίλε Οπενχάιμερ,
που σας φώναζε κάποιος; Δεν τον είχατε ακούσει ποτέ;
Δεν γνωρίσατε τη φωνή της αγάπης;
Κ' έτσι γίνατε θάνατος! Κ' έτσι γίνατε τρόμος!

Μάνα μας! Μάνα μας!

Θεέ μου,
τι την ήθελες πλάι στην καρδιά την προδοσία του Πνεύματος;

*

«Ρόμπερτ Οπενχάιμερ!»

Δεν έχετε ούτε τη δύναμη
να φωνάξτε, παρών;

Σήκω απάνω κατηγορούμενε!

Ρόμπερτ Οπενχάιμερ!
Δεν κρίνεσαι. Κρίθηκες.
Καταδικάστηκες τελεσίδικα:
να κρίνεσαι πάντοτε, υπόδικος ως
το τελευταίο λυκόφως.

[...]

Προσέξτε με, όχι, είμαι αυτός που επέζησε, φίλε Οπενχάιμερ!
Τα χέρια μου και τα πόδια μου τα 'χω ξεθάψει απ' τη Χιροσίμα.
Τα χείλη μου γίνηκαν σκόνη και πέσανε.
Μόνο το στόμα μου έμεινε ν' ανοιγοκλείνει.
Τ' άσπρο μου σαν ασβεστωμένο πρόσωπο,
δε μπορεί πια να κλάψει, να γελάσει, να 'χει ένα όνομα.
Δε μπορεί πια Ρομπέρτ! Κοίταξέ με καλύτερα.
Δυσκολεύεσαι ακόμη; Ρομπέρτ, δε με γνώρισες; Ο αδελφός σας Ρομπέρτ! Είμαι εγώ, ο αδελφός σας,
που σας ζύμωσα το ψωμί και το ξέρατε.
Που σας ύφανα και το ξέρατε, που σας τα 'δωσα όλα,
που σας έχτισα τ' αργαστήρι σας με παράθυρα στον ουρανό,
να μελετάτε τον ήλιο, να ψάχνετε
το βάθος του κόσμου, να στοχάζεστε άνετα.
Κ' εσείς, αντί να παρακάμψετε τη νύχτα,
να φυλαχτείτε από τη Σκύλλα κι απ' τη Χάρυβδη,
που καιροφυλαχτούν ανάμεσα στις μεταμφιεσμένες συμπληγάδες,
αφήσατε ανοιχτές τις πόρτες του εργαστηρίου σας
και μπήκε μέσα αυτό το μαύρο σκυλί ο Μεφιστοφελής κ' έκατσε δίπλα σας
κι αφήσατε τα χέρια σας μες τα δικά του
και ψαλιδίζατε το φως
και μαστορεύατε στο σκοτάδι.

Τί θέλετε, φίλε Οπενχάιμερ. Τί γυρεύετε τώρα; Δεν έχει, δεν έχει!
Τα μάθαμε όλα: πως φτιάξατε ένα κελί από τύψεις και κλειστήκατε μέσα,
πως περνάτε τις μέρες σας κλαίγοντας.
Πως το κορμί σας ταράζεται τώρα, σαν ένας
μικρός χωματόλοφος σε ώρα σεισμού. Τα μάθαμε όλα.
Αδιάφορο. Εμείς ήρθαμε να χορέψουμε.
Σαν από χρέος θεϊκό ήρθαμε να σας βασανίσουμε,
γιατί ο κόσμος είναι όμορφος, ο ουρανός στάζει φως,
και σεις, σημαδέψατε στην καρδιά την ημέρα του κόσμου.

Δε σας μιλώ από ένα άλλο αστέρι,
σας φωνάζω απ' το παράθυρο του αδελφού σας,
έχω μπει στην ψυχή σας και περπατώ πέρα - δώθε...
Τα σιδερένια παπούτσια μου βουλιάζουνε, τρίζουν
τα καρφιά τους στα νεύρα σας, ματώνουν, ενώ
ένα κοπάδι καρκίνοι με μαύρες δαγκάνες,
βόσκουν αμέριμνοι στο λιβάδι της.

[...]

Τόσο ψηλά που ανεβήκατε, φίλε Οπενχάιμερ,
και ποτέ σας δε στρέψατε πίσω; Δεν είδατε
το μακρύ δρόμο κάτω από το χρόνο
που ο πρόγονός σας διάσχισε παλεύοντας; Δεν είδατε
τους λύκους πλάι του; Πάνω του τις καταιγίδες;
Σε παραγκάκια, σε καλύβια, σε σπηλιές, απ' τον καιρό της φωτιάς,
σ' εκατομμύρια εργαστήρια τα χέρια του ξεκοκκίζοντας το σκοτάδι,
περάσανε τη ρόδα του κόσμου από χίλιους σταθμούς,
την ξεκινήσανε απ' τον πηλό, την ανεβάσανε στα ηλεκτρόνια,
τη φέραν στα χέρια σας για την άλλη συνέχεια και σεις,
σα να μην είμαστε, φίλε Οπενχάιμερ, παρά
λίγη άμμος στη φούχτα σας,
μας τα φέρατε ανάποδα όλα, τους πάγκους, τα λουριά μας, τις χύτρες μας,
τον ιδρώτα μας, το αίμα μας, όλα. Δεν είδατε, φίλε Οπενχάιμερ,
το γέρο τεχνίτη των αιώνων που καθόταν εκεί
σε μια γωνιά λυπημένος; Δεν είδατε
τα σεβάσμιά του γένια που πήγαιναν κ' έρχονταν τρέμοντας
όπως σήκωνε την ποδιά να σκουπίσει τα μάτια του;
Δεν είδατε το Δημόκριτο που κούνησε το κεφάλι του
σα να σάλεψε ένα αστέρι; Τους παραγιούς της σοφίας
που είχαν όλοι τους σκύψει περίλυποι γύρω απ' την πρώτη σας έκρηξη;

Καταλαβαίνετε, φίλε Οπενχάιμερ.
Το νερό που διψάτε δεν υπάρχει πια εδώ.

[...]

Τι μας χρειάζονται οι μαρτυρίες; Την έχουμε την απολογία σας.
Μας την είπατε την αλήθεια σας. Μας τη δείξατε την αλήθεια σας.
Συννεφιές αναμμένες γυρίζουν από έρημο σε έρημο,
αναζητώντας ανθισμένες κερασιές, πόλεις αμέριμνες,
παιδιά που παίζουν στις αυλές, στα πάρκα και στα λιβάδια,
μητέρες που στολίζουνε το δέντρο των Χριστουγέννων.

Μάρτυρας το άγριο τούτο πένθος, που επικάθεται
τις ώρες αυτές στον πλανήτη μας
που περνά μέσα στις αχτίνες του ήλιου και τις συννεφιάζει,
που το σηκώνουμε και μας γονατίζει,
που αν δοκιμάσεις να το ειπείς σου σκίζει τη φωνή,
που αν δοκιμάσεις να το γράψεις σου σκορπίζει τα δάχτυλα,
που πέφτει σαν μια τσεκουριά στους αιώνες: Σκεπασμένη
μ' ένα τραπεζομάντηλο μαύρο της επιστήμης
η Άγια Τράπεζα πενθεί· κ' εσείς σκυμμένος
με σωριασμένο πάνω της το πρόσωπό σας,
κλαίτε κι ονειρευόσαστε να μην είχατε γεννηθεί,
ενώ το στήθος σας φέγγει (μυριάδες κεριά,
του κάκου στο βάθος σας προσπαθούν να φωτίσουν
τις γωνιές της ψυχής σας, αναμμένα απ' τη θλίψη σας).
Κλαίτε, φίλε Οπενχάιμερ; Περιμένετε τίποτα; Όχι.
Όχι, φίλε Οπενχάιμερ, δε θα σας αφήσουμε
να ξαναβγείτε πια ποτέ μες απ' αυτόν το νεκροθάλαμο.

[...]

Ελπίζω ακόμη ωστόσο σ' αυτό που μου μένει.
Να πάρω ανάμεσα στα χέρια μου το κεφάλι του συνανθρώπου μας
να βρέξουνε τα μάτια μου, όλη τους τη βροχή, στο πρόσωπό του,
να βγάλω αυτή τη βιολετιά μαντίλα της ψυχής μου,
να διπλώσω τ' άγιο σώμα του πάνω στα γόνατά μου —
(ω, δε θα σας κατηγορήσω άλλο πια!)
Φίλε Οπενχάιμερ, όλοι

έχουμε ανάγκη από τη συγγνώμη του.

[πηγή: Νικηφόρος Βρεττάκος, Τα ποιήματα, τ. Α΄. Με ένα σχέδιο του Επαμεινώνδα Λιώκη, Τρία Φύλλα, Αθήνα 1981, σ. 227-239]

ΠΗΓΗ:   http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2246/Keimena-Neoellinikis-Logotechnias_B-Gymnasiou_html-empl/extras/texts/indexl_6_parallilo_keimeno_3.html

Lamprini T. 

μια ζωή μες στην πόλη

μακρυά απ' την φύση... 

Στάθηκα στο δάσος, μύρισα το χώμα και
Έζησα, για λίγη ώρα, μία άλλη ζωή... με χρώμα, μυρωδιές και ζωντάνια...

Γερμανία

Lamprini T.

αυτό το φαράγγι

 αυτό το φαράγγι πρέπει να γίνει... νεκροταφείο...

αμάν... δεν υπάρχουν λύσεις;...

την μια βρέχει την άλλη έχει ζέστη...

φώτο από ίντερνετ... φαράγγι Αγίου Λουκά

κρίμα τους ανθρώπους!

Lamprini T.

Ο Δημήτρης

 Ο Δημήτρης τελείωσε το στρατιωτικό του

Ο Δημήτρης υπηρέτησε την πατρίδα μας

Ο Δημήτρης δίνει το ΚΑΛΟ παράδειγμα 

Ο Δημήτρης θα έχει να διηγείται ιστορίες από τον στρατό... σε όλους... ακόμα και στα παιδιά του

Ευχαριστούμε Δημήτρη 

Αισθανόμαστε ασφάλεια... με σένα...

Καλός Πολίτης!

Πολεμιστής 

Lamprini T 

Οι συμπτύξεις

 Είδαμε κι εμείς τις συμπτύξεις, στην πράξη...

Ίσα που χωράγανε τα παιδιά... στην τάξη...  (Φώτο του 1975,  από το ίντερνετ)

όταν καποτε ο λογοτέχνης είπε... για τον τάδε λογοτέχνη:...

 όταν καποτε ο Ταχτσης είπε... για τον τάδε λογοτέχνη:... "Έλα, μωρέ, ποιος είναι... πίνει και κανένα κρασάκι που και που..." κλωνιστήκαμε...

Όταν είδαμε τον θάνατό του Ταχτσή... τότε καταλάβαμε... γιατί ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ τόσο τον λαμπρό λογοτέχνη μας...
Έχουμε γνώση και ερευνούμε αυτά που ακούμε... ή αυτά που γράφουν κάποιοι...

του Νταλί

(Φώτο: Ζωγραφιά του Νταλί)

Μαρία Φανουρία Τζιβελέκη και Αρετή Σπυρίδου, Κολύμβηση

 Οι δηλώσεις της Αρετής Σπυρίδου και της Μαρίας Φανουρίας Τζιβελέκη | 29/8/2024 | ΕΡΤ

Μαρία Φανουρία Τζιβελέκη 

και Αρετή Σπυρίδου

Αρετή Σπυρίδου

https://www.youtube.com/watch?v=qidrj3teG18

μπράβο αγαπητές μου!!! Ελλάς!!!!!!!!!!!!!

παραΟλυμπιακοί αγώνες, Παρίσι 2024

Lamprini T. 

δεν πας σε τέτοιον "γάμο"

 όχι μόνον δεν πας σε τέτοιον "γάμο", αλλά κάνεις κι ένα ωραίο ντηλητ...

delete, διαγραφή

τι αίσχη είν' αυτά! 

Lamprini T. 

Μην χωρίσεις ποτέ

 ("Το παλληκάρι έχει καημό..." που λέει και το τραγούδι...)

Εδώ,  η απάντηση του σχωρεμένου Αλαίν Ντελόν... στην ερώτηση:  "Τι θα σού πει ο Θεός, όταν πεθάνεις"...

(Και απήντησε... ο ηθοποιός... σε ηλικία 61 ετών...: ) "Αφού αυτή είναι η μεγαλύτερη και βαθύτερη λύπη σου - το ξέρω- έλα:  Θα σε πάω στον πατέρα σου και στην μητέρα σου για να τους δεις επιτέλους για πρώτη φορά μαζυ."

(Τι τραβάνε ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ... των χωρισμένων!!!!)

Φωτιά

 Κάποτε καιγόντουσαν δάση (και ζώα)

Μετά σπίτια (και περιουσίες)...

Τώρα άνθρωποι... (και ψυχές)...

Το κακό γιγαντώνεται... ... (λυπάμαι)... ...

Ναυπλιο, Ιωάννης Καποδίστριας

 

Ιωάννης Καποδίστριας 

Και η σκιά μου,πλάι στην σκιά του Ιωάννη Καποδίστρια

Βλέπει κανείς την τέχνη,  που μάς δείχνει τον δρόμο, τον πολιτικό 

Το άγαλμα δεσπόζει στο Ναύπλιο...

Και μάς υποδεικνύει τον 

 σωστό κυβερνήτη (και γενικώς τον πρόεδρο... τον ηγέτη...)

Μπράβο στους τότε Έλληνες 

Lamprini T 

Με αφορμή τον πνιγμό

 

 Η βουτιά 

Για να βουτήξεις σε άγνωστα νερά

Πολύ προσοχή θέλει

Η θάλασσα δεν θέλει παλληκαριά

Ο κίνδυνος παραμονεύει...

Λαμπρινή Τ.

(Λιμένι)

Λευτέρης Πετρούνιας, αγκαλιά με την σύζυγό του και την Ιστορία του Αθλήματος

 

Λευτέρης Πετρούνιας, αγκαλιά με την σύζυγό του και την Ιστορία του Αθλήματος

πολύ συγκινητικό... 

Λευτέρης Πετρούνιας, χάλκινο μετάλλιο στους κρίκους, 

Ολυμπιακοί Αγώνες, Παρίσι 2024

 https://www.youtube.com/watch?v=f1ixNx-lBRI

Όταν έχεις κερδίσει το Χάλκινο Μετάλλιο , έχεις γράψει Ιστορία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, (Παρίσι 2024) και είσαι... ο Λευτέρης της καρδιάς μας!

Μπράβο, λεβέντη, να χαίρεσαι την οικογένειά σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

και αυτό το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=k41ORQHqDtI

Λευτέρη σε ευχαριστούμε, μας έκανες υπερήφανους! | ΕΡΤ

και ο αγώνας του εδώ... https://www.youtube.com/watch?v=QT1_OHZfvwg

Συγκλονιστικός o Πετρούνιας |Η καταπληκτική εμφάνιση του «άρχοντα των κρίκων» στον μεγάλο τελικό|ΕΡΤ

Lamprini T.

Ελλάς

 Ευχαριστούμε τον Γιάννη, που έκλαψε, και απέδειξε ότι την χαρά, την δίνει η αγάπη για την πατρίδα 

Ευχαριστούμε τα αστέρια μας, που δείχνουν ότι ο αγώνας πετυχαίνει τους στόχους...

Αν και Δεν Είχαν Πολύ ΧΡΟΝΟ ετοιμασίας,τα κατάφεραν!!

ΕΛΛΑΣ!! ΕΛΛΑΣ!!

Η Κως δεν πιάνει φωτιά

 Η Κως δεν πιάνει φωτιά... Τόσα χρόνια που παρακολουθώ τις ειδήσεις της, πάντα σβήνει (σχεδόν αμέσως) τις εστίες φωτιάς. 

Φέτος,  αυτό δεν έγινε.   

Θέλουν να κάψουν και το παραμικρό πράσινο... αλλά δεν σκέφτονται, τι θα ανασαίνουν, στο μέλλον, τα παιδιά τους...

(Η φώτο δείχνει την ευγνωμοσύνη του νησιού στους πυροσβέστες... )

Lamprini T 

Ειμαστε ποιοι

 Μια ταινία με την Σάντρα, η οποία Σάντρα έμοιαζε εκπληκτικά  με τον Μάϊκλ (Τζάκσον...)... 

Μια εκπομπή, το πρωΐ,  η πρωταγωνίστρια της οποίας δεν αναγνωρίζεται..

Οι ειδήσεις... όπου η παρουσιάστρια φοράει έγχρωμους φακούς, κι έγινε γαλανομάτα ...

Κατά τ' άλλα ζούμε μες στην αλήθεια; κι έχουμε προσωπικότητα;... Είμαστε, ποιοι, τελικά;;...

Δεν είναι φυσιολογικά

  Αυτά τα πράγματα Δεν είναι φυσιολογικά, οπότε ΟΥΤΕ νονοί γινόμαστε, ούτε κουμπάροι κύριε Γρηγόρη...

Lamprini T. 

άμα χάνονται τα έθιμα... δύσκολο...

  Παραμονή τ' Άη Γιαννιού!!... και...

"Ανάβουνε φωτιές στις γειτονειές

23 Ioυνίου... 

του Άη-Γιάννη"
https://www.youtube.com/watch?v=d0mp5Sm4H0Y

..............

κι έχουμε πολλά, πολλά χρόνια να ανάψουμε ΕΔΩ στην γειτονειά μας... 

Lamprini T. 

Οι ταινίες τρελλάθηκαν

 Ως κι οι ταινίες τρελλάθηκαν!!!

Πάω να δω μια ταινία, του 2007.  Αστυνόμος μετατίθεται σε ένα ήσυχο χωριό.... Αγγλία. 

Ωραία σκηνοθεσία, γέλιο... ως τα μισά 

Μετά... σκέτη τρέλλα.   Οι φόνοι (με ρεαλιστικό τρόπο) διαδέχονται ο ένας τον άλλον.   Φρίκη παντού.... 

Τι να πω... Οι νεώτερες ταινίες... και χαντακώνουν τα ταλέντα...  και δεν βλέπονται!!!

Αγγλία 

Lamprini T 

Άλλο Πανεπιστήμιο, άλλο Ωδείο

 

Βλέπεις τις φώτο και λες... "Πω πω!  Πόσα μαθαίνουν στο Πανεπιστήμιο!"...

Αμ δε.

Ναναι καλά τα Ω Δ Ε Ι Α!!

(Ωδείο Ερίκ Σατή... Παρίσι)

ανεμιστήρας στον καύσωνα

 

Θεσσαλονίκη: Γονείς πήγαν ανεμιστήρες σε Λύκειο για να μπορέσουν τα παιδιά να δώσουν πανελλήνιες

ανεμιστήρες

(τα υπόλοιπα στην ΠΗΓΗ:  https://www.ertnews.gr/roi-idiseon/thessaloniki-goneis-pigan-anemistires-se-lykeio-gia-na-mporesoun-ta-paidia-na-dosoun-panellinies/?utm_source=onesignal&utm_medium=push&utm_campaign=2024-06-12-)

μπράβο στους γονείς... κριμα στους υπολοίπους που δεν προνόησαν... 

καλή επιτυχία στις εξετάσεις, παιδιά!!!!!!!!!

Lamprini T. 

όταν είσαι τόσα χρόνια στο βάθρο...

και αλλάζουν οι υπόλοιπες... αθλήτριες στις άλλες θέσεις... 

Κατερίνα Στεφανίδου

Επί κοντώ (Γ) | Η απονομή του αργυρού μεταλλίου στην Κατερίνα Στεφανίδη | 11/6/2024 | ΕΡΤ

https://www.youtube.com/watch?v=U83oY6OYfEo

...........................

μπράβο!!!!!!!!

Lamprini T. 

Y.Γ.  5ο μετάλλιο, σερί, σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα... 

μπράβο... 

χρειαζόμαστε πρωταθλητές, όχι μόνον στον αθλητισμό...

 

 

Καλλιτεχνική Κολύμβηση - Ομαδικό | Το ΑΣΗΜΕΝΙΟ πρόγραμμα της εθνικής μας! | 10/06/2024 | ΕΡΤ

https://www.youtube.com/watch?v=zK7bxL8oe_k

τι να πεις... μπράβο!!!!!!!!!!

Lamprini T. 

Προσόντα : Ευρωβου λευτής

 

Εκλογές 

Lamprini T 

οι καλοί γονείς... έχουνε καλά παιδιά...

 οι καλοί γονείς... έχουνε καλά παιδιά...

τους μαθαίνουνε καλούς τρόπους... και δεν απαντάνε αυτά... δεν με εκφράζει το να πάω να ψηφίσω...

οικογένεια... ( καλοί γονείς... καλά παιδιά... )

Lamprini T.

Είναι κι η Σκωτία... μία λύση... για την ζέστη...

Μallaig περιοχή στην Σκωτία...

Είναι κι η Σκωτία... μία λύση... για την ζέστη...

Μallaig περιοχή στην Σκωτία...

ή και πιο βόρρεια...

...................

 ή να πηγαίναμε Τζάστενη (Πήλιο... ) όλην μέρα μες στο γαλάζιο;...

(Λύση...για την πολλή ζέστη... )...

Τζάστενη (Πήλιο... )

.............................................

ή, τέλικώς... να σταματούσαμε την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του περιβάλλοντος... ;... ;... ;;; .... (Λύση για την πολλή ζέστη... )...

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ περιβάλλοντος

Lamprini T.