Κλικ
Κλικ
Κλικ....
Κλικ
Κλικ....
κλικ
Η ζωή μου όλη ένα κλικ... Γεννήθηκα και αντί να βλέπω ανθρώπινα πρόσωπα βλέπω κινητά.
Περπάτησα, κι αντί να βλέπω το χαμόγελο και την χαρά, βλέπω κινητά
Γράφω εξετάσει, διαβάζω κι αντί να ακούω προτρεπτικά λόγια, βλέπω κινητά
και στο τέλος... αυτά είναι που ζωγραφίζω...
Γονείς δεν έχω... έχω κινητά...
Σε δρόμους που δεν έχουν καν...
ασφαλτοστρωθεί...
(Το δικό μας σύμπαν)...
Πότε θα έρθει η πολεοδομία σε αυτήν την άκρη του σύμπαντός μας;... Στην Γή μας... Στην Ελλάδα μου;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου