Η ώρα η δική σου....
Ήταν και άλλοι τρεις μαζύ σου
Αλλά ήταν η ώρα η δική σου
Η τελευταία της ζωής σου
Κι ήσουν ένα όμορφο παιδί...
Όλες οι κορφές είχαν να το λένε
Και τώρα τα βουνά σε κλαίνε...
Δυστυχώς
Δεν γίνεται αλλιώς...
(Συλλυπητήρια)
(Χελμός)
Lamprini T.
Υ.Γ. Γιατί τόση επιπολαιότητα... Γιατί;... Δεν είσαι πάντα τυχερός... πρέπει να παίρνεις τα μέτρα σου...
αλλά... και κάτι άλλο αν συνέβη, θα το μάθουμε ποτέ... Κρίμα το παιδί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου